Heri za krismasi

Zo en toen was het ineens 25 december. Super mooi weer en 30 graden..
Voor ons een beetje onwerkelijk maar toch was het echt 1e kerst dag.
Na een nacht niet te hebben geslapen vanwege hele harde lelijke muziek
omdat een paar nonnen de hele nacht een feestje hadden waar wij niet
voor waren uitgenodigd gingen we naar de kinderen. We hoopten daar
meer uitleg te krijgen over wat de dag zou gaan brengen. Veel wijzer
werden we niet. Toen we de kinderen in hun nieuwe klere hadden gehesen
zijn we ons zelf ook maar snel gaan verkleden. Toen we terug kwamen
waren we iedereen kwijt.. Uhmm ja natuurlijk dan moet je in de kerk
kijken. De dienst was al begonnen.. Gelukkig was er achterin de kerk
nog plek. We hebben aandachtig de versieringen in de kerk bekeken (het
grootste deel hadden we zelf gemaakt). Na een uur was de dienst klaar.
Het was in het swahili dus af en toe verstonden we de woorden
bedanken, god, jezus, heilige geest en dat was het wel. Het laatste
gezang konden we ook mee neurien dat maakte de afsluiting voor ons nog
vrolijker.

Kinderen zijn razend snel en zien alles. Ze hadden een klein vogeltje
gevonden dat uit zijn nesjte was gevallen. Dominique is heel goed met
dieren en heeft het gelijk een warm plekje bij ons in huis gegeven. We
hebben snel dode insecten gezocht en deze van hun vleugeltje ontdaan
zodat het vogeltje niet zou stikken.(we hebben genoeg vieze insecten
bij de badkamer... soms wel meer dan 100 op één avond. Na 2 uur
vliegen gaan ze dood en kunnen wij weer veilig plassen en de vogel dus
genoeg eten geven). hij wilde na 3 dagen niet meer eten en heeft het
helaas niet gehaald. We hebben hem een waardige begrafenis gegeven.
(hopelijk graven de katten hem niet op).

Na de dienst kwamen de verschillene gasten een voor een binnen
druppelen. Ze kwamen allemaal bij de huizen van de kinderen kijken.
Sommige kinderen werden heel verlegen en anderen konden geen genoeg
krijgen van alle aandacht. Mijn kleine vriendje heeft zich de hele
tijd achter mijn benen verstopt. Zelfs de nonnen konden hem met een
snoepje niet verleiden om gedag te zeggen. Toen alle gasten er waren
kon het feest beginnen.

Voor de kinderen waren er echt leuke dingen geregeld. Er waren twee
springkussens, een mevrouw die de kinderen sminkte en een suikerspin
machine. Dit was echt een grote hit. Om 3 uur werd het eten
geserveerd. Hier keken wij al heel lang naar uit. We hadden namelijk
paar dagen alleen maar kale rijst gegeten. Nou het buffet was echt
super lekker. Hmm... gekruide rijst, frietjes, chapati, bonen curry,
gekookte banananen, koolsalade, spinazie, watermeloen, geit, varken
en kip (als we hadden gewild hadden we dag er voor de slachting kunnen
zien, dit heb ik aan me voorbij laten gaan). Ik heb er echt van
genoten. En de kinderen ook. Ze hadden het hier ook al dagen over.. ik
snap wel waarom! Na het eten mochten de kleine kinderen nog even
spelen voordat ze moesten gaan slapen. Toen de kleintjes op bed lagen
kregen de grote snoepjes en de kado'tjes die onder de boom lagen. (Een
van de grote kinderen had voor ons een koekje geregeld, hmm lekker) De
meisjes kregen allemaal een toetertje en een armbandje en de jongetjes
een pak koekjes wat volgens mij in een keer op is gegaan haha.

Na al deze feestvreugde kwam de hoofd zuster naar ons toe om te zeggen
dat we bijna weg moesten. Zoals gewoonlijk hadden wij geen idee wat de
bedoeling was. Ze zei alleen dat het een feestje was en toen liep ze
weg. Wij ons snel klaar gemaakt en geprobeerd de jurk van dominque te
maken. Helaas lukte dit niet binnen de tijd. Toen we in de auto zaten
en bijna weg reden kwam de jongste zoon van Michael Shirima (de
oprichter) naar ons toe en zei dat we met hem mee konden naar een
feestje bij zijn vader thuis. Wij dachten dat het geregeld was met de
nonnen dus stapten uit. Toen we bij zijn auto stonden te wachten kwam
zuster Rita (de hoofd zuster) naar ons toe en liet blijken dat dit
niet de bedoeling was... We werden blijkbaar ergens anders verwacht..
Helaas de zusters waren al weg. De zuster liep hoofdschuddend weg en
mompelde nog wat.. waarschijnlijk waren dat geen complimentjes. We
moesten dus wel mee met de zoon van Michael. Hij vertelde dat hij al
een goed woordje voor ons had gedaan bij zuster Rita en de schuld op
zich genomen had. Het misverstand zou dus uit de wereld moeten zijn.
Wij waren toch nog wat zenuwachtig. Pas toen we met een drankje in de
achtertuin van de mooie villa zaten lukte het ons om te relaxen.

Dit feestje was echt zo'n welkome afwisseling. We hebben er zo van
genoten. We konden helemaal ons zelf zijn en de kinderen van Michael
zijn ook echt super aardig en gezellig. Ik was heel blij met het
misverstand. Feesten met de nonnen was vast ook een bijzondere
ervaring geweest maar ik denk dat dit feestje dichter bij mezelf lag
;-)

De volgende dag werden we wakker. Ik op de grond en Do in een lekker
bed.. daar ben ik nog maar even bij gekropen. (Ja de villa was
namelijk vol met gasten en wij waren er op het laaste moment bij
gekomen vandaar dat ik op de grond heb geslapen.) Die harde vloer werd
ruimschoots goed gemaakt met het mega lekkere ontbijt. Nu ik het type
proef, zie en ruik ik het nog hmm. Verse fruitsalade en cruslie wat
was dat lekker. We zaten met zijn 2e aan tafel en hebben echt gegeten
alsof we in weken niets gehad hadden. Dit hadden we beter niet kunnen
doen want toen de jongste zoon aan tefel kwam zitten moesten we uit
beleefdheid nog worstjes en maandazi (donut achtig iets) eten pff.
Prop vol namen we plaats op de bank om te wachten tot we weg zouden
gaan. We hadden namelijk net gehoord dat we zouden gaan picknicken in
een park samen met de kinderen. Dit stond al maanden vast maar voor
ons was het een verrassing. De eet tafel werd opnieuw gedekt want er
kwamen 2 nieuwe gasten, de andere waren inmiddels vertrokken. Ja
natuurlijk ook toen moesten we opnieuw aan tafel komen en dit keer was
het micheal zelf die ons eten aanbood. dit durfen we natuurlijk
helemaal niet te wijgeren dus wat worstjes en broodjes verder
vertrokken we dan eindelijk naar de picknick.

We vertrokken van de oprit en 200 meter verder stopte de auto.
Gelukkig niet om dat hij stuk was maar omdat hier een communie feestje
was. Ook wij mochten mee. We werden aan een tafeltje neer gezet en
voordat we het wisten stond de tafel vol met vlees, gekookte banaan en
sla. En jullie raden het al.. dit moest op voordat we weg zouden gaan.
Nou na 2 bananen per persoon een paar hompen geitenvlees inclusief
botten, kraakbeen en vet waren de borden leeg en konden we
vertrekken. Ik dacht dat mijn maag uit elkaar zou ploffen of nog erger
dat ik in de mooie auto van Michael zou moeten spugen. Dit is gelukkig
beiden niet gebeurd.

Met een iet wat ongemakkelijk en zenuwachtig gevoel kwamen we bij de
picknick aan. We waren heel benieuwd hoe de nonnen tegen ons zouden
doen. Gelukkig waren Michael, zijn vrouw, zijn zoon en nog 2 gatsen er
nog. We voegden ons snel bij de kinderen. Die hadden ons blijkbaar
echt gemist want we kregen heel veel vragen over waar we vandaan
kwamen. Bij een picknick hoort natuurlijk eten... ja weer een groot
bord helemaal vol met varkens vlees. Ik wist niet hoe dit nog in mijn
buik zou passen... ik heb de 3 kleinste stukjes uitgekozen en
opgegeten de rest heb ik onder de kinderen verdeeld. Daarna konden we
eindelijk gaan spelen. De kinderen hebben echt genoten. Alle kinderen
heb ik zien lachen. Het was echt super leuk. Voor ons was het hoogte
punt dat we op onze zij van een heuvel zijn afgerold. Toen was het
helaas tijd om gedag te zeggen tegen Michael en zijn familie. De sfeer
werd toen iets anders maar gelukkig zijn er altijd de kinderen die wel
heel blij met ons zijn. Tegen de tijd dat het donker werd gingen we
naar huis. Pff wat waren wij moe. Dat feesten zijn wij niet meer
gewend. We waren dan ook heel blij toen we eindelijk in ons bedje
lagen en konden dromen over de gelsaagde kerstdagen.

Ik hoop dat jullie thuis ook allemaal een hele fijne kerst hebben
gehad! Een deel van de donaties is gebruikt voor het kerstfeest van de
kinderen. Ik heb al wat ideen om met het overige bedrag te doen maar
dit moet ik eerst nog met wat mensen overleggen.

Ik wens iedereen alvast een hele fijne jaar wisseling!!

Heel veel liefs en dikke knuffel vanuit het warme Tanzania.