Oud en nieuw - Reisverslag uit Arusha, Tanzania van Diana - WaarBenJij.nu Oud en nieuw - Reisverslag uit Arusha, Tanzania van Diana - WaarBenJij.nu

Oud en nieuw

Blijf op de hoogte en volg Diana

05 Januari 2013 | Tanzania, Arusha

De beste wensen allemaal!! Ik hoop dat iedereen het nieuwe jaar goed is begonn!

Wij waren nog niet helemaal bekomen van kerst toen oud en nieuw al
weer aanbrak. Hier hadden we geen verwachtingen bij en dat was maar
goed ook haha. We hebben op oudjaarsdag eerst onze visums verlengt..
we waren heel benieuwd of dit soepel zou gaan. De grens overgang is
namelijk heel dichtbij maar we waren bang dat we ook een keniaans
visum zouden moeten kopen. Wij zo nonchalant mogelijk het kantoortje
binnen.. extra goed ons best gedaan op de gebruikelijke uitgebreide
begroetingen... nergens voor nodig de meneer in het hokje zei alleen
dat is dan 50 dollar.. 10 minuten later stonden we met een nieuwe
stempel weer buiten... Prima want nu konden we nog boodschappen doen
:-) We hebben onszelf even verwent met een pot pindakaas en honing..
Geen champagne maar fanta passion om te proosten op het nieuwe jaar,
een brood en chocolade koekjes... Toen begon het aftellen naar het
nieuwe jaar... Dit voelde zo onrealistisch! We hebben gewoon de
doodnormale dingen gedaan die we iedere avond doen en hebben heerlijk
buiten kunnen zitten en toen was het in eens twaalf uur. We dachten
dat er misschien wat nonnen over het terein zouden lopen maar nee..
geen één.. dus hebben we gezelig met zijn 2e geproost en ja het hoogte
punt oliebollen zonder krenten gegeten!! Nee we hebben ze niet zelf
gebakken je kan ze hier gewoon kopen, bij het eerste hutje aan de
rechterkant!!

Ik heb me vergist, nieuw jaar wordt hier zeker wel gevierd! We kwamen
de volgende dag bij de kinderen en ze droegen allemaal hun mooie
kleren.. Heel logisch natuurlijk er was een speciale dienst in de
kerk. Wij waren eigenlijk heel moe maar zijn mee gegaan. We hoopten op
de leuke dominee en meestal duren de kinderdiensten toch niet zo lang.
De kindere hadden er heel veel zin in! In de kerk zat ik naast wat
ondeugende jongens.. Ze waren wel stil maar stil zitten lukte niet..
Ze hadden geluk want er was geen non die het gezien heeft. Met de
dominee hadden we wel geluk.. met de lengte van de dienst iets minder.
De dominee maakte het voor de kinderen wel echt leuk, ze mochten om en
om naar voren komen om vragen te beantwoorden. Wij konden het helaas
allemaal niet volgen maar konden op ons gemakje de bijzondere
versieringen bekijken. Ik denk dat bijzonder de beste omschrijving
is.. Helaas heb ik er geen foto van. Achter het altaar hingen grote
fel gekleurde doeken met in het midden Jezus aan het kruis. De doeken
waren zo gevouwen dat er in een groot fel gekleurd vierkant een ster
zichtbaar was.. De vorm van de ster werd geaccentueerd door fel
knipperende lampjes. Als je alleen daar naar keek en het idee dat je
in de kerk zat zou weg denken waande je jezelf in de jaren 60. Maar ik
begrijp heel goed dat ze het voor hier een hele mooie en luxe
versiering is. Het was voor mij alleen even wennen om dit in de kerk
te zien hangen.
Tussen de middag heb ik mijn vlechtjes er uit gehaald.. het werd tijd
want mijn eigen haar stak er aan alle kanten uit.. Waarschijnlijk
zitten ze er weer in tegen de tijd dat jullie dit lezen. De foto van
toen de vlechtjes er net uit waren durf ik alleen niet te laten zien..
ik was echt net een schaap.. of een blanke versie van Tina Turner.. Ik
wilde mijn haar wassen maar daar was geen tijd voor want we gingen met
de kinderen een nieuwjaarsviering doen. Uhmm ja.. ik snel een doek
over mijn hoofd zodat mijn pony (die recht op bleef staan) bedekt was.
De kinderen wilden allemaal aan mijn haar voelen en de medewerkers
hebben fijn kunnen lachen. Het was het allemaal waard, we kregen
namelijk lekker ananassap, een stukje chocolade en overheerlijke
smakeloze gebakken insecten. De kinderen waren er super blij mee die
werden helemaal gek van vreugde... Wij hadden liever een 2e stukje
chocolade gehad maar een handje smakeloze insecten is waarschijnlijk
heel rijk aan eiwitten. We waren wel verbaasd dat het dezelfde
insecten waren die op vieze beestjes avond altijd de badkamer deur
blokkeren. Op die avond plassen wij altijd in de tuin omdat je echt
niet bij de deur kan komen hele zwermen zitten er dan.. na een paar
uur verliezen ze hun vleugels en kruipen ze verder over de grond (dan
kan je de badkamer weer in) De volgende keer gaan we ze dus maar
vangen dan hebben we een uitgebalanceerde maaltijd.. vlees, groente en
rijst wat wil een mens nog meer ;-)
Op 2 januari was het hier een soort zondag.. wij hebben vriendelijk
bedankt voor de kerk en zijn bij de peuters gebleven. We hebben de
afgelopen dagen heel veel foto's genomen van de kinderen. Het is me
opgevallen dat de kinderen geen eigen spullen hebben. Ik kreeg daarom
het idee om van een deel van het gedoneerde geld voor ieder kind een
klein fotoalbum te maken zodat ieder kind iets van zichzelf heeft en
zodat ze later een aandenken hebben aan hun kinderjaren. Bijna alle
kinderen vinden het gelukkig super leuk om op de foto te staan...
Genoeg keus dus haha. Dit weekend gaan we naar Arusha om ze af te
laten drukken. Hier hebben wij heel veel zin in! We bijven slapen bij
C.C. dat is wel fijn want hij bij het kerstfeest heeft heel veel
foto's genomen van de kinderen.
Ik ben er nu wel aan toe om een paar dagen niet bij de nonnen te zijn.
Ik vind het vooral deze laatste week heel moeilijk om te zien hoe ze
met de kinderen omgaan. Natuurlijk was het vroeger in Nederland niet
heel veel beter maar tussen een geschiedenis boek lezen en het met
eigen ogen zien, zit voor mij een heel groot verschil. Dit soort
dingen horen erbij.. het maakt het alleen moeilijker om continu
respect voor de nonnen te houden. Voor mij strookt het echt niet met
het non zijn en hun geloofsovertuiging... Ik kan er niet bij dat als
je zoveel uren per dag aan het bidden en mediteren bent je nog steeds
zo met kinderen om kan gaan.. Maar dit is dan weer mijn
gedachtengang.. Ik moet het vanuit hun bekijken en dan is het
waarschijnlijk de enige methode die ze kennen en zijn ze zelf denk ik
ook op die manier opgevoed..
De nonnen vinden mijn manier van opvoeden ook maar niets (gelukkig is
mijn manier wel kinvriendelijker). Dit weet ik omdat ze, toen we de
kinderen avondeten aan het geven waren, met zijn 5e over mij aan het
roddelen waren.. Soms is het niet zo fijn om Swahili te verstaan.
Alles wat ik die dag had gedaan werd even herhaald er werd aan
toegevoegd hoe raar dat was en het zou geen roddelen zijn als de
persoon waar het overgaat even flink werd uitgelachen. Ik heb maar
wijselijk mijn mond gehouden, ook al koste dit moeite..
We hebben daarna nog wel leuk gespeeld met de oudere kinderen. Dat is
wel fijn want die gaan maandag weer terug naar school. Dan zien we ze
dus voor de laatste keer. Dat is wel echt jammer. We gaan ze nog wel
een keer opschool opzoeken om de fotoalbums te geven. Dit vind ik heel
leuk omdat we dan kunnen zien waar ze de meeste tijd van het jaar
wonen.

Nu ga ik snel mijn tas inpakken voor mijn weekendje Arusha!

Heel erg bedankt weer voor alle lieve reacties. Die zijn heel leuk om te lezen!!

  • 05 Januari 2013 - 10:08

    Jos En Yvonne:

    Hoi,

    Heel veel plezier het weekend. En geniet nog even ten volle van jullie tijd daar. Voor jullie het weten staan we voor de deur{ voor jullie niet leuk om aan te denken haha, }
    groetjes ook aan do

  • 05 Januari 2013 - 16:43

    Theo En José V.d. Heijden:

    Hoi Diana,
    Een heel goed 2013 voor jouw!!!!! Gelukkig heb je de feestdagen ook nog als een beetje gezellig ervaren.
    Kan me voorstellen dat je de nonnen wel weg kunt kijken. Maar hopelijk doen ze ook nog wat goeds.
    Heel aangenaam zijn ze nog nooit geweest.
    Leuk idee van die fotoalbums voor de kinderen.
    Lachen met je haar ,ik zag het zo voor me. Zo zou je hier niet naar je werk gaan denk ik ha ha ha.
    En niet teveel insecten eten hé,maar misschien is het wel heeeeeel gezond.

    Groeten van Theo en José.

  • 05 Januari 2013 - 17:22

    Olga:

    Hallo Diana, weer een leuk verslag. Ik begrijp heel goed je reactie op het gedrag van de nonnen en het is ook niet altijd mogelijk en terecht om hen te begrijpen. We zijn echt hard bezig om ook hier verbetering in te gaan krijgen door een Scholingsprogramma op te zetten door een Tanziaanse pedagoog gegeven. De tijd is er rijp voor, denken we, het ligt al heel lang in de week. Maar zoals Michael zo plastisch zegt: "je kunt koeien wel eten geven, maar als ze het niet willen eten, groeien ze niet" en alle veranding is moeilijk, zeker bij de nonnen. Wij bereiden ons weer voor op vertrek, we zullen rond de 22e januari in het centrum zijn. Tutaonana, busu kwa watoto en we hebben Ritha per telefoon gesproken. Er komem wel wat veranderingen aan wat de samenstelling van de zusters betreft, ben benieuwd. Groetjes voor jou en Dominique van ons beiden, Olga

  • 06 Januari 2013 - 13:23

    Bibi Annik:

    Lieve Di en Do,

    Wat is het toch leuk om jullie verslagen te lezen, ik geniet mee alsof ik er zelf nog ben!
    Wat een super goed idee om de fotoboeken te maken, echt heel mooi! Ben zo benieuwd naar hoe het wordt en hoe de kids erop reageren.
    En ik snap je frustratie over de nonnen helemaal. Gelukkig hebben de kinderen jullie liefde en aandacht! Wat roddelden ze over jouw manier van omgaan met de kinderen?
    Lekker om even in Arusha te zijn! Geniet ervan en daarna weer extra van de kids.

    Liefs

  • 06 Januari 2013 - 19:08

    Willemijn:

    Hee Diana,

    Een heel gelukkig nieuwjaar meis, dat al je dromen maar uit mogen komen en je maar weer veilig in Nederland mag aankomen na je vakantie!! :D
    Een bijzonder nieuwjaar heb je gehad volgens mij, of in ieder geval anders dan je had verwacht. Maar je had iets om te toasten en je had zelfs oliebollen ;)
    Het nieuwe jaar met de kinderen is ook een hele belevenis geweest...
    Wij hebben ook een goede kerst gehad. Vooral veel familie bezoekjes! Oud en nieuw zijn we bij vrienden geweest! Was ook heel gezellig.
    Tot hoelang blijf je nu bij de nonnen? Ik weet het niet meer precies :(
    Ja en die nonnen... Daar kan je heel weinig aan doen. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om op sommige momenten te accepteren hoe zij met de kinderen omgaan. Jij hebt daar natuurlijk ook een mooie opleiding voor genoten. Dat hebben zij waarschijnlijk ook niet. Ik herken het wel vanuit Malawi. Zij gaan gewoon echt op een hele andere manier met kinderen op. Slaan en 'uitschelden' is daar een gebruikelijk iets.
    Verder lijkt het me enorm moeilijk om de nonnen niet flink de waarheid te zeggen wanneer ze over jou aan het roddelen zijn. Respect voor het feit dat je je in hebt kunnen houden.
    Diaantje, ik wens je nog heel veel plezier in Arusha. Trouwens een super leuk idee om voor die kids een foto-albumpje te maken. Knutselse!!
    Wij hebben een keuken gekocht voor ons nieuwe huisje!! (Wel vreemd dit tegen je te zeggen, omdat jij op dit moment in een land zit, waar ze super weinig geld hebben en wij geven hier het geld in grote bedragen uit)

    Liefs, Willemijn

  • 08 Januari 2013 - 14:18

    Yvonne Bom Medium:

    Hoi Diana,

    Wat zijn je reisverslagen vaak ontroerend en wat heb je veel liefde in je hart voor zo veel kinderen. Mijn hart werd wel geraakt door je inzicht over de zusters. Als je volgende keer even zit te mediteren, kun je denkbeeldig een diamant overhandigen aan de betreffende zuster. Dat zal meer licht en verlichting geven in hun werk.

    Heel veel plezier met al je liefdevolle werk.

    Een warme groet van Yvonne

  • 11 Januari 2013 - 22:41

    Patrick:

    Ha Diana,

    Een simpele manier van oud en nieuw vieren respecteer je misschien meer waarom we dit vieren i.p.v. zinloos alles maximaal te besteden. Wel leuk dat je de focus op de kinderen blijft houden i.p.v. de randzaken daaromheen.
    En wat betreft die nonnen het is beter om je eigen waarde en normen te waardere dan je anders te gedragen.
    Succes verder in de komende periode.

    groetjes,
    Patrick

  • 13 Januari 2013 - 20:02

    Anja Van Der Bijl:

    Hoi Krullebol...
    Wat heb je weer een heerlijk verhaal geschreven! Misschien zijn die nonnen wel oververmoeid geworden van het bidden......
    Wat zouden zij ervan vinden als ze zouden zien dat wij hier op school heel druk bezig zijn met het schrijven van handelingsplannen, rapportages, registraties, observaties enz. enz. Misschien zouden zij zeggen: werk wat meer met de kinderen en laat die papierenrompslomp toch achterwege...
    Knap van je om niet te reageren op hun geroddel, maar het is niet leuk, je verdient het niet, maar ja.. Daarom geven wij je een pluim op je hoed omdat het geweldig is dat je zo bezig bent met de kinderen. Een erg leuk idee van die fotoalbums. Succes ermee!
    Lieve groetjes van Oom Gilles en Tante Anja

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Diana

Hallo, Leuk dat je een kijkje neemt in mijn reisdagboek. Vrijdag 4 januarie vertrek ik naar San Marcos, Texas. Dan ruil ik de HZ vijf maanden in voor Texas State University. Ik ga daar een paar sociologie, psychologie en antropologie vakken volgen. Maar eerst nog even genieten van de kerstvakantie en hopelijk van het natuurijs!

Actief sinds 23 Juli 2012
Verslag gelezen: 200
Totaal aantal bezoekers 9099

Voorgaande reizen:

21 November 2013 - 19 November 2013

Nieuw Zeeland

04 November 2012 - 01 April 2013

Tanzania

04 Januari 2007 - 23 Mei 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: