Hoeveel heb je er voor over ;-)

In life you’re gonna go far, If you do it right you love were you are!

Tot nu toe zijn de eerste dagen op verschillende manieren heel interessant. All you need is love hoeft nog niet ingeschakeld te worden maar ik heb inmiddels al twee aanzoeken gehad, dus papa hoeveel koeien wil je hebben? Ik heb de afgelopen dagen dus veel geleerd over trouwen. Die aanzoeken maakte me nieuwsgierig. Het is in sommige delen van oost afrika nog steeds normaal om meerdere vrouwen te hebben. Ik heb me laten vertellen dat het tegenwoordig alleen wel lastiger wordt voor de hoger opgeleide mannen omdat de vrouwen die ze willen vaak ook een hogere opleiding hebben en hierdoor stijgen ze in waarde, dit klinkt oneerbiedig maar ik kan het niet beter verwoorden. Het is voor de mannen dus moeilijker om een goede bruidsprijs te bieden voor hun 2e vrouw. Een Sudanese jongen vertelde me zelfs dat het soms al heel moeilijk is om sowieso een goede bruidsprijs te betalen en een huis te kopen/bouwen. Ook mijn nieuwe huisgenoot (ja ik ben verhuisd en heb nu een eigen kamer in een echt helemaal leeg huis) vertelde dat ze al 7 jaar stiekem een relatie heeft endat haar vriend pas echt is kunnen beginnen met sparen na zijn afstuderen. Ik weet natuurlijk niet of het echt zo is of dat die jongen steikem nog meerdere vriendinnen heeft want dat komt dus ook heel veel voor omdat toch alles geheim moet. En dan zijn er in alleen in Tanzania ongeveer 130 clans, en ouders verbieden sommige huwelijken tussen bepaalde clans. Ik ben blij dat het bij ons anders werkt.. Voor de vrouwen die nu internet daten zou ik zeggen ga naar afrika en voor je jezelf hebt voorgesteld ben je al verloofd ;-)

Dit is natuurlijk niet het enige wat er deze week gebeurd is. Ik ben woensdag verhuisd naar mijn nieuwe kamer. Ik hield het niet meer vol met die jongen. Hij deed net alsof ik niet bestond. (en nee ik loop niet naast mijn schoenen door al die andere aandacht) Hij ging pas tegen me praten en vragen aan me stellen toen ik mijn spullen aan het inpakken was. Hij was toen ineens heel aardig dus mocht hij mijn zwaarste tas dragen :-). Was best een eindje lopen en heel warm, ik had er extra stenen in moeten doen. Mijn oude kamer genoot doet pogingen om vrienden te worden maar dat is helaas te laat.

Meestal zeggen ze van ruilen komt huilen maar waar ik nu zit is echt super. Ik verblijf nu samen met een meisje uit Congo in een huis wat eigenlijk voor het personeel bedoeld is. Ik heb dus 24 uur electrisiteit en een eigen badkamer. We hebben zelfs een koelkast. Verder is er weinig (eigenlijk niets) in het huis. We hebben allebei een bed en een kast en dat is het.. we kunnen in de woonkamer op een dekbed zitten haha. Bij een huis hoort natuurlijk een tuin en die is best groot dus er zitten ook allerlei vogels en aapjes rond het huis, dat is wel echt heel leuk. Iedere ochtend liggen er heel veel dode insecten op de drempel maar gelukkig heb ik een team milieu vriendelijke ongedierte bestrijders namelijk mieren die netjes tijdens dat ik in de les zit de dode insecten opeten en dan weer vertrekken. Ze komen niet binnen dus ik vind het allemaal prima.

Op het moment is het heel stil in het centrum. De meeste mensen zijn vorige week vertrokken omdat hun lessen afgelopen waren. Dat is wel echt heel jammer want ik heb hele leuke mensen ontmoet. Ik vind de oost afrikaanse mensen echt heel vriendelijk. Ik kreeg toen ze weg gingen allemaal kado's. Ik vind het wel jammer dat ze weg zijn want er zijn niet veel nieuwe mensen voor terug gekomen. Ik heb in ieder geval mooie herinnereingen. Het is wel echt heel interessant om al deze mensen te ontmoeten. Ze volgen hier allemaal opleidingen gericht op de ontwikkeling van (de armere regio's) in hun land. Door het horen van al deze verhalen zou ik heel graag bij alle project willen gaan kijken. Deze mensen doen echt heel goed werk voor hun landgenoten. De andere kant is wel dat de verhalen die ze vertellen vaak wel heel schokkend zijn. Natuurlijk heb je als je thuis bent wel een beeld van hoe het ergens is maar als je dan echt mensen ontmoet die bijv. familieleden heeft verloren door AIDS of malaria dan maakt het nog meer indruk. Het is zo zonde dat mensen zoveel roddels geloven over condooms en klamboes. Verder is de sterfte van moeders en baby's tijdens de bevalling heel erg hoog, puur omdat er te weinig personeel is dat weet wat ze moeten doen. Deze week vertelde onze lerares nog dat het kindje van haar vriendin na drie dagen gestorven was omdat ze het niet goed hadden schoongemaakt en ze het op aandringen van onze lerares te laat extra zuurstof gegeven hebben. Tijdens het otnbijt ontmoete ik een vrouw uit Uganda dat er mensen zijn die speciaal verhuizen of tijdelijk in de buurt van een goed ziekenhuis verblijven om te bevallen omdat er in hun eigen regio niemand is die hun kan helpen bij complicaties. Daarnaast zijn er alle verhalen over de oorlogsgebieden. Iedere dag opnieuw besef ik me hoe goed we het hebben. Hoe gelukkig me mogen zijn met het feit dat er vrede is in ons land, ook al zijn er nu bezuinigingen we hebben nog steeds de basis behoeften en onze vrijheid.

Afgelopen weekend ben ik samen met Abby een Amerikaanse een rondje gaan lopen. We hadden niet verwacht dat er op zondag een markt zou zijn. Die was er dus wel. Hier moest ik wel even wennen. Het was echt een gekrieoel van mensen over de kleine paden tussen de kleedjes met vooral shoenen, riemen, (twede hands) kleren, snoep en groente/fruit. De mensen van bijna ieder kraampje riepen mzungu karibu karibu (welkom welkom vreemde blanke). Als ze me iets wilde verkopen en ik antwoorde met nee dankje in het Swahili begonnen ze te lagen en werd de hele markt geinformeerd dat deze blanke zo juist in het Swahili antwoorde.. Hierdoor ging ik aan mezelf twijfelen maar de volgende dag hoorde ik dat dit heel normaal is. Nou ja, hebben die mensen ook weer een leuk verzetje. Tijdens het vervolg van de wandeling heb ik eindelijk kennis gemaakt met het echte Tanzania. De weg die we terug namen lag ver van de geasfalteerde hooft weg af. De huisjes die we langs de zandweg tegen kwamen ware huisjes waar de meerderheid van de mensen in woont. overal liepen kippen en geiten. De mensen waren voor hun huis met van alles bezig, het drogen van mais, het naaien van kleding of gewoon lekker wat drinken met de andere mensen uit de lange straat. Hier konden we gelukkig gewoon lopen zonder te worden na geroepen of heel erg te worden aangestaard. Natuurlijk komen er onderweg wel een paar mensen naar je toe om kennis te maken maar ze zijn wel allemaal heel vriendelijk. Ik heb het hier echt naar mijn zin. Als ik even een minder moment heb ik en ik ga naar buiten om een rondje te lopen krijg je onderweg zoveel vriendelijke begroetingen dat je humeur wel om moet slaan.

De talencursus gaat redelijk. Ik ben er nu een beetje aangewend en kan me al iets beter verstaanbaar maken. Het onthouden van de woorden is alleen nog lastig. Alles lijkt zo op elkaar. Ik had gehoopt dat er in het centrum meer mensen uit Tanzania zouden zijn om mee te oefenen maar ja ik krijg nog genoeg tijd.
Vandaag zijn we met de taalles naar de gewone markt en de Massai markt in Arusha geweest. De reis er naartoe was echt super. Onderweg konden we mount Meru zien en de besneeuwde top van Kilimanjaro. Ik vind het land zo mooi dat ik er het liefst te voet door heen zou gaan om zo alles goed te kunnen zien en beter kennis kan maken met de cultuur maar helaas ik zat in een bus. Op de gewone markt moesten we fruit kopen voor de keuken van het centrum. Dit was erg interessant want er waren voor ons natuurlijk andere prijzen dan voor de lokale bewoners. Uit eindelijk lukte het om ongeveer het zelfde te betalen. DIt was heel anders op de massai markt... De prijzen die ze hier noemden waren soms echt belachelijk. Na een tijdje afdingen heb ik toch nieuwe sippers gevonden.. Ik had gekukkig gister aan de buren gevraagd wat de tanzanianen betalen. dat maakte het afdingen een stuk makkelijker. Maar velen hielden de touristenprijs aan omdat er toch wel een andere tourist komt die hun spullen koopt. Nou ja volgende keer beter, ik heb nog tijd genoeg.

Ik wil iedereen heel erg bedanken voor alle lieve en leuke reacties! Het plaatsen van foto's lukt helaas niet. Internet werkt niet echt mee. Ik wens iedereen een hele fijne week hopelijk met zon (en golven).
Liefs Diana