vervolg spring break

14-15-16 maart
Het was een erg afwisselend weekend. Vrijdag zijn Loren en ik gaan kajakken in de stad. Austin heeft verschillende parken, omdat het 40 graden was hadden meer mensen het idee om het water op te zoeken. Door Austin loopt een rivier dit maakte de kajak tocht erg leuk, in het park zie je alleen maar bomen en groen om je heen terwijl als je richting het centrum peddelt je achter de bomen de autowegen en grote gebouwen ziet. Dit klinkt misschien niet zo aantrekkelijk maar op het water heb je ondanks het verkeer dat je om je heen ziet niet het idee dat je in een drukke stad bent. Na het kajakken vonden we dat we wel een ijsje verdient hadden. Loren nam me mee naar haar favoriete ijssalon en toen kwamen we er achter dat er een muziek festival was. Het motto dat veel mensen hier op hun T-shirt hebben staan is ‘keep Austin weird’ nadat ik door de straat had gelopen snapte ik wat ze bedoelden. Veel mensen zagen er uit als moderne hippies, dit geeft de stad een bepaalde sfeer en zorgt er voor dat er veel festivals zijn. Het zorgt er ook voor dat de mensen hier minder conservatief zijn dan in andere delen van Texas. Na een dagje centrem sloten we de dag af met origineel avond eten Quiche voor de 4e avond, genuttigd bij het middelpunt van ieder Amerikaans gezin de tv ;-) als ik terug ben is het in ieder geval niet erg als ik een paar afleveringen van bepaalde series mis want ik loop nu voor.
Zaterdag de dag van de Rodeo. Ik wist echt niet wat ik moest verwachten, Loren vertelde dat ik moest stoppen met het tellen van cowboy hoeden want ik zou op de rodeo toch de tel kwijt raken. Dit hielp niet echt om mijn vooroordelen aan de kant te zetten. Maar eenmaal op de rodeo aangekomen viel het eigenlijk heel erg mee. Er waren een paar echte cowboys, die ook hun kleine kinderen in het cowboy uniform hadden gehesen, dit was wel heel schattig. Op het buiten terrein was een grote kermis en een hoop eetkraampjes met typisch Amerikaans eten. Waar wij de slechte namaak versie van oliebollen probeerden, hier hadden we ‘s nachts spijt van.
Eenmaal binnen begon de echte rodeo, het begon met team roping: twee cowboys te paard moeten met een lasso een kalf vangen als ze het kalf gevangen hebben moeten ze zo snel mogelijk de poten bij elkaar binden. Wie dit het snelste doet heeft gewonnen. Hierna volgde het claf roping, dit is het zelfde alleen nu is er maar een cowboy. Toen kwam het steer wrestling, hier rijdt de cowboy op zijn paard en probeert zo dicht mogelijk bij de stier (kalf) te komen, dan spring hij van zijn paard op de stier en worstelt het op de grond door de horens van de stier op een bepaalde manier te draaien. Dit was erg indrukwekkend. Ik was nog niet bijgekomen van deze sport toen de volgende kwam, saddle bronc riding de paarden hier zijn niet echt wild, om ze zo agresief mogelijk te maken binden ze zijn edele delen samen. Het is de bedoeling dat de cowboys 8 seconde op de paarden blijven zitten en de jury bepaald wie wint door de kijken naar de agressie van de hengst en de techniek van de cowboy. Gelukkig kwam er hierna iets wat meer mens en diervriendelijk was, Barrel racing. Hierbij is het de bedoeling dat de paarden en hun ruiters (vrouwen) zo snel mogelijk om de barrels (olievaten) heen slalommen. De barrels zijn opgesteld in een driehoek en de ruiters kunnen strafpunten krijgen voor het omver rijden of aanraken van een vat. Na het barrel racen kwam het deel waar ik zo benieuwd naar was het bull riding. Ik weet nog steeds niet wat ik er van moet denken. Ze doen het zelfde met de stieren als met de paarden om ze zo agressief te krijgen, en ook hier is het de bedoeling dat de cowboys 8 minuten op de stier blijven zitten. Ik was heel erg blij dat er niemand ernstig gewond raakte want soms ging het goed mis. Ik vond het interessant om mee te maken omdat het echt bij Texas hoort maar ik ben er niet zo enthousiast over als de rest van de mensen op de tribune. Iedereen ging helemaal uit zijn dak bij ieder onderdeel van de rodeo. En iedereen ging echt helemaal los tijdens het concert. De zanger had een nummer over Texas en het zijn van een Texaan in hart en nieren en iedereen kon het mee zingen dit was erg leuk om te zien, iedereen is heel erg trots om Texaans te zijn.
Zondag was het tijd om terug naar de campus te gaan, de meiden baalden om niet meer thuis te zijn terwijl ik stiekem blij was om weer in mijn ‘eigen’ bed te kunnen slapen.
O ja, op deze site kan ik niet zoveel foto’s plaatsen daarom staan ze op www.coolfever.hyves.nl/foto/